Konkwistadorzy. Nowa historia odkrycia i podboju Ameryki

W ciągu kilku dziesięcioleci po pierwszej wyprawie Kolumba w 1492 roku Hiszpania przejęła kontrolę nad terytorium dziesięciu współczesnych państw Ameryki i podbiła dwie najsilniejsze cywilizacje kontynentu – imperia Azteków i Inków. Hernán Cortés, Francisco Pizarro i inni konkwistadorzy na trwałe... zapisali się w historii jako przykłady arogancji wobec obcych kultur, nieposkromionej chciwości i często irracjonalnej brutalności. Wszystkiego tego w ich działaniach było niemało, ale nie tylko to kierowało tymi pierwszymi prawdziwymi europejskimi kolonizatorami. Byli nosicielami średniowiecznej kultury rycerskich romansów, mieli złożone wyobrażenia o prawach, poddaniu i granicach królewskiej władzy i nie mogliby odnieść swoich zwycięstw bez energicznego wsparcia wielu tubylców. Meksykański historyk Fernando Cervantes, bezpośredni potomek jednego z konkwistadorów, postawił sobie za cel dostrzec ten rzeczywisty kontekst za stereotypami i mitami o hiszpańskiej kolonizacji. Analizując dzienniki, listy, kroniki i pierwsze w historii traktaty o prawach człowieka, starał się oddzielić fakty od autopromocji, chęci oczernienia konkurentów i wielowiekowych wysiłków zagranicznych – przede wszystkim holenderskich i angielskich – autorów, aby przedstawić Hiszpanów w maksymalnie niekorzystnym świetle. Ta książka zmusza do zastanowienia się nad tym, jak pisze się historię, i rzuca zupełnie nowe światło na wydarzenia, które przekształciły osobistą unię niewielkich europejskich monarchii w jedno z największych imperiów wszystkich czasów.