Dziennik artysty

Kiedy pada imię Paula Gauguina, przed naszymi oczami ukazują się przede wszystkim liczne oceaniczne obrazy, przeniknięte żarem słońca naturą, z dobrze zbudowanymi Tahitańczykami i Tahitańkami, jakby wrosłymi swoimi dużymi, niemal niezgrabnymi stopami w gorącą ziemię. Dlaczego więc w tym ziemskim... raju, w którym pędzel artysty nie odkrył ani jednej ciemnej plamy, jego życie zakończyło się w biedzie i smutku? I co przywiodło do tego dziwnego, bajkowego świata malarza, którego nazywamy francuskim, mimo że prawie całe jego twórcze życie było związane z wyspami Oceanii? Odpowiedzi na te pytania może dać epistolarny i literacki dorobek, który pozostał po śmierci artysty i który jest swoistym komentarzem do jego obszernego dorobku twórczego. Te teksty są kluczem do zrozumienia zarówno złożonej drogi twórczej, jaką przeszedł Gauguin, jak i jego osobistej ludzkiej судьбы, pełnej burz i wstrząsów. W niniejszym wydaniu zawarte są wybrane listy Gauguina do żony, do artystów (E. Bernard, M. Dénn, D. de Monfredu i innych), do pisarzy i muzyków, z którymi łączyły go przyjacielskie lub zawodowe relacje; a także autobiograficzna książka „Noa Noa” oraz fragmenty książki „Przed i po”, napisanej w Oceanii na krótko przed śmiercią artysty.