Faina Ranevska. Całe życie

Faina Georgiewna Ranevska (1896—1984) — wielka rosyjska aktorka, ludowa artystka ZSRR. Zaczęła występować na scenie teatru jeszcze przed rewolucją. Grała w kultowych radzieckich filmach „Wiosna”, „Porzucone dziecko”, „Marzenie”. Przyjaźniła się z Anną Achmatową, Lubią Orłową, Rostisławem Piattem. Za życia stała... się legendą.

Te wspomnienia napisał architekt A.W. Szegłow, syn jej najbliższej przyjaciółki aktorki P.L. Wulf, w rodzinie której Ranevska spędziła całe życie. Małego Szegłowa sama przyniosła 63 lata temu z domu narodzin, nazywała go „wynalazkiem wnuka” i była mu bardzo bliska.

Życie Fainy Ranevskiej było długie. Z przebłyskami szczęścia. Z latami przygnębienia. Z dziesięcioleciami tęsknoty i samotności. Czuła się nieswojo we własnym ciele, w przeznaczeniu danym jej przez Boga. Tragedia niezgodności, przeżywana w każdej sekundzie, stworzyła fenomen nazwany — Ranevska. Mówiła: „Miałam dość inteligencji, by głupio przeżyć życie”. Wielka, mężna głupota — nie zbliżać się do obcego świata. Uwidaczniała się w oczach widzów, ale nie kochał jej czas. Odgryzał kawałek po kawałku od przestrzeni wokół. Aż w końcu zbliżył się do niej.

To wydanie — już trzecie; autor uzupełnił książkę nowymi faktami, rzadkimi zdjęciami i własnymi rysunkami „adresów jej życia”.