Teatralne notatki

Piotr Andriejewicz Karałtygin (1805 - 1879) - aktor z pokolenia na pokolenie, dramaturg, pedagog, pamiętnikarz - wspomina młodość - swoją i rosyjskiego teatru. Na początku XIX wieku zmienia się całkowicie obraz życia teatralnego w Rosji: wzrasta liczba trup teatralnych, rozszerza... się skład aktorów. Specjalnie dla sceny znani autorzy piszą, tłumaczą i adaptują dzieła w najróżniejszych gatunkach. W Moskwie i Petersburgu powstają Teatry Imperialne, które, mimo swojego dostojnego tytułu, niewiele różniły się od obecnych teatrów pod względem relacji między aktorami: wciąż tliły się namiętności, organizowane były żarty, snuto intrygi. Przed Wami rodzaj encyklopedii całej epoki teatralnej - portrety. Jak Krilow odbierał „ekranizacje” swoich bajek? Skąd wzięło się wyrażenie „gra nie jest warta świeczki”? Czy Griboiedow był lubiany przez swoich bardziej popularnych współczesnych?.. O tym i o wielu innych rzeczach opowiada Piotr Andriejewicz Karałtygin z przysłowiowym mu dowcipem, ironią i spostrzegawczością.