Mały domek na prerii

«Mały domek na prerii» – to druga książka słynnej autobiograficznej epopei amerykańskiej pisarki Laury Ingalls Wilder.
Laura i jej siostry wraz z rodzicami opuszczają lasy Wisconsinu i zaczynają osiedlać się w Kansas, na ziemi dzikich plemion indyjskich.
Wilderowie muszą przeżyć niebezpieczne przeprawy... przez burzliwą rzekę, pożar na prerii i straszną gorączkę, która ledwo nie zgubiła całej rodziny. A sąsiedztwo z Indianami z czasem staje się coraz bardziej niebezpieczne: mogą nagle wejść do domu pod nieobecność taty, przestraszyć mamę i dziewczynki oraz zabrać całą żywność i zwierzęce skóry, które tata upolował.
Ale tata, jak w pierwszej książce, nadal jest głównym mężczyzną w rodzinie, majster w każdej sprawie (może zbudować dom, wykopać studnię i zagrać na skrzypcach), kochający swoje córki i wierną żonę. Znowu organizuje życie rodziny od nowa. A tata jest także bardzo odważny: wychodzi zwycięsko w starciu z pumą.
Mama z zadziwiającą cierpliwością i spokojem znosi wszystkie trudy życia, czy to długa droga w furgonie, czy nieuporządkowane życie w nowym miejscu. W drodze rozgrzewa żelazko na ogniu i prasuje na siedzeniu furgonu sukienki córek, a w nowo wzniesionym domu taty stawia na kominku porcelanową pasterkę – symbol rodzinnego dobrobytu i komfortu.
Dzięki zdumiewającej artystycznej pamięci pisarki, jej uwadze na ludzi i przedmioty, książka czyta się łatwo, z żywym zainteresowaniem, a u czytelnika w wieku 10-12 lat pojawia się naturalna chęć porównania swojego dzieciństwa z dzieciństwem Laury.