Dinozaury w komiksach. Tom 2

Drugi tom francuskiej serii „Dinozaury w komiksach” scenarzysty Arno Plumeri i rysownika Bloza kontynuuje fascynującą opowieść o życiu tych gigantycznych gadów… Choć chwila! Dlaczego od razu gigantycznych? Sympatyczny kompsognat, na przykład, ma rozmiar kurczaka… Milusi bembiraptor (wyobraźcie sobie, że taki... istnieje!) jest trochę większy, ale też z pewnością nie gigant. A dobrze znane z filmów węże velociraptory mają wysokość nieprzekraczającą paru metrów… Co innego apatozaur — 29 metrów długości i 30 ton wagi! A argentynozaur? 35 metrów i 80 ton (a według niektórych informacji, nawet 100)! Zresztą, nazwy dinozaurów to osobna historia (i jednocześnie osobny gag). Co powiecie, na przykład, na eustreptospondyl?.. A brachitrachelozaura?.. Albo jeszcze lepiej — mikropachycefalozaur! Tak, w humorze paleontologów nie można odmówić — i o tym też jest gag w książce. Niemniej jednak, paleontolodzy nie zawsze się śmiali: „wojny kostne”, które wybuchły w USA w drugiej połowie XIX wieku pomiędzy dwoma największymi specjalistami od skamieniałości tamtych czasów, były bezlitosne i bezwzględne jak szczęki głodnego tyranozaura… Jak się skończyły? O tym również dowiesz się z tej książki. A także o tym, po co konkwenatorowi garb, terizinozaurowi — 70-centymetrowe pazury, spinazaurowi — kostny żagiel na plecach, a apatozaurowi — kamienie w żołądku. A może i się nie dowiesz — w końcu nawet paleontolodzy nie zawsze są pewni swoich teorii!