Miedziany jeździec

Do książki weszły najlepsze poematy Aleksandra Puszkina, w których łączą się historia, dramat i głębokie ludzkie uczucia.

Puszkin nie był świadkiem powodzi z 1824 roku – w tym czasie przebywał na zesłaniu w Michajłowskim, – ale na podstawie relacji świadków zdołał... stworzyć jeden z najczarniejszych poematów o człowieku zgniecionym przez siły natury i władzę. Sam poeta nigdy nie zobaczył pierwszej publikacji – cesarz zezwolił na wydanie jedynie fragmentu, uznając tekst za zbyt niebezpieczny.

Jewgienij marzy o cichym szczęściu z ukochaną. Lecz pewnej nocy wszystko się rozpada – Petersburg tonie. Jewgienij traci wszystko i nieumyślnie rzuca wyzwanie samemu Miedzianemu Jeźdźcowi – symbolowi bezwzględnej władzy.

Książka została wydana w klasycznym stylu; do wydania dołączono dzieła "Miedziany jeździec", "Graf Nulin", "Połtawa", "Tazit", "Dom w Kołomnie" i "Andżelo".