Faraon

Egipt, XI wiek p.n.e.
 
Niegdyś potężne państwo znajduje się w upadku: ludność biednieje, skarb pustoszeje, armia się rozpada, a niegdyś pokonane narody niezadowolono narzekają. Formalnie krajem wciąż rządzą faraonowie z XX dynastii, ale w rzeczywistości całą politykę państwową określają kapłani, a... rzeczywista władza należy do Cheri-chora – ministra wojny i wysokiego kapłana Amona-Ra. Sytuacja się zaostrza, gdy na tron wstępuje młody książę Ramzes XIII. Energiczny, wytrwały i mądry faraon marzy o postawieniu kapłanów na miejscu, napełnieniu skarbu państwa pieniędzmi z ich skarbczyków, zakończeniu samowoli urzędników i ulżeniu trudom prostego ludu. Jednak kapłani nie zamierzają tracić bogactwa i władzy, a Ramzesowi przyjdzie zrozumieć, że rządzenie krajem nie jest takie łatwe, a dla dobra państwa czasem trzeba poświęcić dobro jego poszczególnych poddanych.