Życząc Artemidzie

Najlepszy przyjaciel Michała popełnił samobójstwo. Nie może się pogodzić z utratą i obwinia się o zaistniałą sytuację.
 
Nie miłość do młodszej siostry, ani malarstwo, któremu marzył poświęcić życie, nie przywracają go do rzeczywistości — tylko obsesja na punkcie siostry zmarłego przyjaciela... ściąga go z powrotem. Mówi się, że jest chora psychicznie, ale czemu wydaje się najbardziej rozumna z wszystkich, których kiedykolwiek spotkał?
 
Pożera go kalejdoskop burzliwych nocy i przypadkowych związków, ale czasami przez gęste zamglenie przebija się cień przeszłości — mglisty duch dziewczyny, która zniknęła ze szkoły internatu, do której chodził Michał. Śledztwo policji utknęło w martwym punkcie — ani śladów, ani podejrzanych — ale rodzina zaginionej zatrudnia prywatnego detektywa, który zamierza odkryć prawdę. Nawet kosztem własnego życia.