Jak Jeżyk z Misiem…

Sergej Grigoriewicz Kozłow (1939–2010) — radziecki i rosyjski pisarz, poeta, scenarzysta i dramaturg. Przyszły bajkopisarz dorastał w Moskwie w rodzinie urzędnika państwowego Grigorija Kozłowa i jego żony Natalii. Zainteresowanie literaturą chłopiec przejawiał od najmłodszych lat; już w szkole próbował pisać... swoje pierwsze wiersze. Marząc o przyjęciu do Instytutu Literackiego, młodzieniec uczęszczał na zajęcia literackiego klubu „Magistrala”, założonego przez radzieckiego poetę i krytyka Grigorija Lewina. Po ukończeniu szkoły Sergej dużo pracował: był skrybą w drukarni, palaczem w parowozie, a nawet nauczycielem śpiewu. W 1961 roku pisarz rozpoczął naukę w Instytucie Literackim imienia A. M. Gorkiego. Około rok później ukazało się po raz pierwszy jego dzieło — mała bajka „Jak słońce się rozbiło”. Od tego zaczęła się droga Kozłowa w literaturze dziecięcej. W 1965 roku pisarz ukończył studia, przygotowując jako pracę dyplomową rękopisowy zbiór wierszy. Przez dwa lata po tym Sergej Grigoriewicz prowadził wycieczki w muzeum-rezerwacie A. S. Puszkina „Michałowskie”, nie przestając przy tym pisać bajek. W nich pisał o zwierzętach, naturze, przyjaźni, życiu i śmierci. Jego bajki są przeznaczone zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych — nie tylko przyciągają swoją fabułą, ale także dają bogate pożywienie do przemyśleń. W 1972 roku Kozłow został członkiem Związku Pisarzy ZSRR. Po trzech latach jego bajka „Jeżyk w mgle” została zekranizowana przez znanego reżysera Jurija Norsteina. Film animowany został ciepło przyjęty przez widzów i zdobył nagrody na międzynarodowych festiwalach filmowych. W dalszym ciągu bajki i wiersze Kozłowa wielokrotnie pojawiały się na ekranach, a sam autor próbował swoich sił w pisaniu scenariuszy i sztuk.

Bajki Siergieja Kozłowa, przedstawione w tym zbiorze, opowiadają czytelnikom o umiejętności zaufania, o strachu, miłości i samotności. Jeżyk, Miś, Zając, Wiewiórka i wielu innych zwierząt razem bawią się, odwiedzają się nawzajem, obserwują otaczający świat i prowadzą rozmowy. Niezauważalnie ich rozważania zaczynają dotykać także wiecznych tematów. Wzruszające małe postacie pojawiają się w wykonaniu utalentowanej artystki Anait R. Gardyan (1967). Anait urodziła się w Erywaniu i uczyła się w Armeńskim Instytucie Pedagogicznym. Początkowo artystka pracowała jako animator w wytwórni filmowej Armenfilm, a później zainteresowała się ilustracją książkową. Anait współpracuje z wieloma wydawnictwami, projektuje okładki książek i ilustruje dzieła dziecięcych pisarzy. Do dziś prace Anait Gardyan zdobią nie mniej niż trzydzieści książek.