Trzy groby

Złota era kryminału podarowała nam wiele gwiazdorskich nazwisk. Dzieła takich pisarzy, jak Agatha Christie, Gilbert Keith Chesterton, Earl Stanley Gardner, Rex Stout, rozwijały i doskonaliły gatunek detektywistyczny, ich powieści, bezsprzecznie uznawane za klasykę, do dziś są ulubione przez czytelników i... stanowią wzór jakości dla kolejnych pokoleń autorów historii kryminalnych. Wśród tych znakomitości zaszczytne miejsce należy się Johnowi Dicksonowi Carrowi (1906–1977) – wirtuoza doskonale skonstruowanych „niemożliwych zbrodni w zamkniętym pomieszczeniu”.
W 1933 roku w powieści „Kryjówka czarownicy” John Dickson Carr po raz pierwszy zaprezentował publiczności detektywa-amatora doktora Gideona Fella. A następnie, w powieści „Trzy groby” (1934), wydawanej także pod tytułem „Pusty człowiek”, doktor Fell zwrócił się do czytelników z legendarnym „Wykładem o zamkniętym pomieszczeniu”, nagle wzbogacając listę swoich chwalebnych osiągnięć niezrównanym badaniem mechanizmu jednej z kluczowych schematów fabularnych w literaturze detektywistycznej.
Tajemniczy morderca nie zostawia śladów i znika z miejsca zbrodni, jak… duch. Nadszedł czas, aby odkryć, czy jakakolwiek zagadka leży w zasięgu doktora Fella, czy nawet jego wyrafinowany umysł będzie musiał się poddać, gdy chodzi o tajemnice pozaziemskiego pochodzenia?