Cedar wysokie. Powieść, opowiadania, historie

Życie nie rozpieszczało bohatera powieści Kazhimurata, człowieka niezwykłej siły i niezłomnego charakteru. Porzucony przez ojca, który uciekł za granicę, chłopiec doświadczył wielu trudności. Ale ciężkie dzieciństwo nie wytrawiło z niego tej dobrej natury, która pomogła mu stać się prawdziwym człowiekiem.... Przez wspomnienia Kazhimurata i innych bohaterów tej opowieści ożywają obrazy lat wojennych, kiedy to w pracy, w wspólnej walce z faszyzmem zacieśniała się przyjaźń narodów. Kazhimurat przeszedł myślami przez każde z pięćdziesięciu podwórek i obliczył, że z aulu odeszło sto dwudziestu dżigitów. „Jakim byłby aul, gdyby wszyscy oni wrócili cali i zdrowi! – pomyślał Kazhimurat. – Nie aul, a całe państwo!” Ale na połowę z nich już przyszły nekrologi; zginęli dżigity na polu bitwy, są też tacy, którzy zaginęli bez wieści… Ile z nich wróci do domu cały i zdrowy, do jakich domów wejdzie szczęście, w ilu kobiecych oczach zapłonie światło?.. Nie ma już wielu pustych domów… Nie wróciło wszystkich czterech synów starego Żusupa, rodzonego brata i dwóch synów Trofim, męża Szamszinur…
Biedna kobieta – pracuje za dziesięciu, jeszcze nie wiedząc, że czeka ją życie wdowy…