Dżhany w therawadzkiej tradycji buddyjskiej medytacji

Książka poświęcona jest rozważeniu natury dżhan — stanów głębokiego medytacyjnego zanurzenia, charakteryzujących się odłączeniem od zmartwień i zasłony świata pragnień zmysłowych. W książce szczególny nacisk kładzie się na jasne rozróżnienie między światowymi a nadświatowymi dżhanami. Tak więc cztery dżhany i... cztery osiągnięcia niematerialne pojawiają się początkowo jako światowe stany głębokiego spokoju, pomagające w uformowaniu niezbędnej podstawy koncentracji dla pojawienia się mądrości. Jednak gdy dżhany są bezpośrednio związane z wyzwalającą mądrością, nazywane są nadświatowymi, transcendentnymi dżhanami, przedmiotem kontemplacji, którego jest sama nibbana.

Autor podkreśla, że spokój, błogość i szczęście płynące ze stanu dżhan, pozwalają łatwiej znosić cierpienia tego świata. Tak więc dla Buddy przez cały czas jego drogi dżhany pozostawały jego niebiańskimi siedzibami, miejscami duchowego wypoczynku od ciężarów samsary.