Historia upadku i zniszczenia Imperium Rzymskiego (zestaw 7 tomów)

Pierwszy tom uznanego na całym świecie dzieła angielskiego historyka XVIII wieku poświęcony jest okresowi historii Rzymu od czasów Antoninów do zjednoczenia Imperium przez Konstantyna Wielkiego. Opisuje nie tylko życie i działalność cesarzy Marka Aureliusza, Karakalli, Elagabala; autor maluje rozległe obrazy... codziennego życia i obyczajów Germanów, Persów, Italików. Szczególne miejsce zajmują „cesarze żołnierscy”, początki najazdów plemion germańskich i analiza upadku niegdyś potężnego imperium.

W drugim tomie swojego monumentalnego dzieła E. Gibbon odnosi się do burzliwej historii Imperium Rzymskiego pierwszej połowy IV wieku. Autor wspaniale opisuje ewolucję chrześcijaństwa, stosunek do niego rzymskiego państwa, reformy wprowadzone przez cesarzy i w końcu tryumf nowej religii. Pod piórem historyka ożywają postacie Konstantyna Wielkiego, jego synów, młodego Juliana Apostaty, Ariusza, Atanazego z Aleksandrii – ludzi, którzy określili oblicze tego trudnego okresu historii Rzymu.

W trzecim tomie swojego monumentalnego dzieła E. Gibbon maluje żywy obraz epoki poprzedzającej ostateczny upadek niegdyś potężnego Imperium Rzymskiego. Opierając się na licznych dziełach pogańskich i chrześcijańskich pisarzy IV-V wieku, historyk stworzył prawdziwe obrazy wybitnych polityków, przedstawicieli państwa i religijnych działaczy tamtych czasów, mistrzowsko opisując zarówno historię życia codziennego imperium, jak i codzienne życie barbarzyńców.

Od bitwy na polach Katalaunijskich i śmierci Attyli po pojawienie się Królestwa Longobardów w Italii – taki jest odcinek europejskiej historii, który stał się przedmiotem czwartego tomu. Upadek Imperium Rzymskiego, jego przyczyny, przeniesienie centrum życia na wschód, do Bizancjum, cesarz Justynian, jego żona, partie cyrkowe, bunt Nika, budownictwo, wojna z Persami i królestwami barbarzyńskimi, kolonizacja Brytanii przez Germanów – oto główne wątki tej książki.

W piątym tomie pracy angielskiego historyka przedmiotem jego badań jest epoka szczytowego rozkwitu i jakościowych zmian w historii krajów Europy i basenu Morza Śródziemnego w VI-VIII wieku. Panowanie Justyniana i uformowanie zbioru prawa rzymskiego, podbicie Italii przez Longobardów i wojny Bizancjum z Persami, rozwój doktryny chrześcijańskiej i walka z herezjami, ikonoklazm, działalność Karola Wielkiego na rzecz odbudowy potężnego imperium, pojawienie się Mahometa i powstanie islamu, mistrzowsko zarysowane przez autora, demonstrują czytelnikowi całe bogactwo rzeczywistości historycznych tamtych czasów.

W tym tomie E. Gibbon kontynuuje odtwarzanie rozległego obrazu historii Europy VII-XI wieku, pokazując te wydarzenia i tendencje historyczne, które określiły dalszy rozwój stosunków międzynarodowych oraz wewnętrznej historii europejskich państw na najbliższe kilka stuleci – podboje arabskie, krucjaty, najazdy Normanów na Południową Europę i powstanie tam królestwa normańskiego, pojawienie się Turków-Seldżuków na scenie historycznej. Szczególną uwagę poświęca historii Słowian i Rusi.

Ostatni tom historycznej epopei E. Gibbona poświęcony jest końcowemu etapowi historii Imperium Bizantyjskiego, zakończonemu upadkiem Konstantynopola i podbojem części Europy przez tureckich zdobywców. Rozważając historię Bizancjum i Rzymu, autor maluje szeroki obraz tragicznych wydarzeń tego czasu – zakończenie krucjat, najazd tatarsko-mongolski na ziemie Europy Wschodniej, wyprawy wielkiego Timura, wewnętrzne konflikty w Italii – które oznaczone były końcem istnienia niegdyś potężnego i wielkiego państwa.

Dla studentów historii, studiów wschodnich, politologii, filologii, a także dla wszystkich interesujących się historią powszechną.