Nigdy nie będziesz moja

Dawid Samojłow — jeden z najjaśniejszych rosyjskich poetów drugiej połowy XX wieku. Jako dwudziestoletni chłopiec poszedł na wojnę jako ochotnik, przeszedł całą ciężką drogę żołnierską od Wiaźmy do Berlina, a po Zwycięstwie wstąpił do Instytutu Literackiego i poświęcił całe swoje... życie twórczości. Samojłow jest autorem takich słynnych wierszy jak «Czterdziestki», «Ja – mały, gardło w anginie», «Królowa Anna», «Bolska jesień», «Duet na skrzypce i altówkę», zbiorów «Drugi przełęcz», «Głosy za wzgórzami», «Wiadomość» i innych. Jego wiersze brzmią w filmach i na scenie, czytane są przez znanych aktorów, śpiewane przy gitarze przy ognisku, cytowane w rozmowach, często bez pamiętania o autorze znanych od dzieciństwa fraz. Poezja Dawida Samojłowa odznacza się przenikliwym liryką, subtelnym psychologizmem, filozoficzną głębią, znakomitą ironią i humorem. Zakres tematów jest szeroki — wojna, miłość, ojczyzna, historia, mężczyzna i kobieta, ludzkie życie w całej swojej różnorodności. Jego język jest obrazowy, jasny, treściwy, plastyczny, a jednocześnie prosty i czytelny, bliski i zrozumiały dla każdego czytelnika. Na stronach jego zbiorów «przeklęte pytania», refleksje nad sensem życia sąsiadują z żartami, ironicznie eleganckimi esejami, delikatnymi lirycznymi melodiami. To właśnie ta wieloaspektowość poezji Dawida Samojłowa pozwoliła mu stać się jednym z najbardziej znanych i ulubionych naszych poetów.