Partia eserów i jej poprzednicy. Historia ruchu socjalistów-rewolucjonistów. Walka z terrorem w Rosji na początku XX wieku

Generał-majorski Oddzielnego Korpusu Żandarmerii Aleksandr Iwanowicz Spiridowicz był oddanym monarchistą, poświęcił wiele sił walce z radykałami rewolucyjnymi, a swoje doświadczenia zawarł w dwóch książkach, połączonych tematem „Ruch rewolucyjny w Rosji”: „Rosyjska socjaldemokratyczna partia robotnicza” oraz „Partia socjalistów-rewolucjonistów i jej poprzednicy”.... W 1905 roku został ciężko ranny przez terrorystę. Po wyleczeniu z ran, Spiridowicz otrzymał nominację na stanowisko szefa ochrony dworskiej. Był odpowiedzialny za osobiste bezpieczeństwo cara i członków jego rodziny. Jednak zainteresowanie politycznym dochodzeniem nie opuszczało generała. Szczególny niepokój budziła działalność partii socjalistów-rewolucjonistów, którzy jako główne narzędzie swojej walki przyjęli terror. Informacje o działalności organizacji rewolucyjnych, zawarte w pracach Spiridowicza, zostały przekazane przez niego do urzędów ochrony i opublikowane do użytku służbowego przez pracowników. Jednak to nie jest instrukcja ani analizowanie raportu. To wiarygodna, emocjonalnie zabarwiona narracja o rewolucji, napisana przez człowieka „z drugiej strony barykady”.