Wiatr przybiera na sile

Tatsuo Hori – uznawany klasyk japońskiej literatury, wciąż mało znany rosyjskiemu czytelnikowi. Jego impresjonistyczną prozę wysoko oceniał Yasunari Kawabata, sam Hori uważał się za ucznia i kontynuatora Ryunosuke Akutagawy.
Główne dzieła pisarza – „Wiatr przybiera na sile”, „Piękna wieś”, „Naoko”, „Dom... pod wiązami” – zostały stworzone w latach 1925-1946, kiedy życie literackie Japonii charakteryzowało się różnorodnością kierunków twórczych, a wpływ cywilizacji zachodniej i wywołane przez nią przemyślenie tradycji narodowej rodziły w środowisku intelektualnym atmosferę nieustannego poszukiwania filozoficznego. Ta atmosfera oraz tragiczne okoliczności osobistego życia Tatsuo Hori przesądziły o jego wyostrzonym zainteresowaniu końcowością ludzkiego istnienia, sensem, wartością i pięknem życia. Wyrafinowany estetyzm jego prozy służy jako sposób na zadawanie dość skomplikowanych pytań, nie wypowiadając ich na głos. Jednocześnie wśród dzieł Hori znajdują się rzeczy tak przepełnione miłością do otaczającego świata, że każda myśl o śmierci bez śladu znika w błyszczącym zachwycie ziemskiego istnienia.