Kaukaski więzień

Lew Nikołajewicz Tołstoj (1828-1910) - rosyjski pisarz i filozof, autor znanych na całym świecie dzieł ("Wojna i pokój", "Anna Karenina", "Zmartwychwstanie"). Urodził się w Jasnej Polanie w bogatej arystokratycznej rodzinie. L.N. Tołstoj wcześnie osierocił. W 1837 roku przeprowadził się z... siostrą i trzema braćmi do Moskwy, gdzie ich wychowaniem zajmowała daleka krewniaczka T.A. Jergolskiej. W 1851 roku zaciągnął się do wojska na Kaukazie, tam dużo pisał. W 1852 roku L.N. Tołstoj wysłał rękopis "Dzieciństwa" do popularnego w tamtych latach czasopisma "Nowoczesnik". Redaktor czasopisma N.A. Niekrasow już wtedy wysoko ocenił twórczość młodego autora. Po zakończeniu wojny krymskiej L.N. Tołstoj wyjechał do Petersburga i od razu wszedł w krąg "Nowoczesnika". W 1872 roku L.N. Tołstoj napisał powieść "Kaukaski więzień", opowiadającą o rosyjskim oficerze, który został wzięty do niewoli przez góralów. Częściowo dzieło oparte jest na prawdziwej historii, która przydarzyła się pisarzowi na Kaukazie. Razem z przyjacielem Czeczenem Sado oddalił się daleko od oddziału eskortującego konwój i ledwo nie wpadł w ręce wroga. Warty twierdzy Groźnej w porę zauważył, że są ścigani przez góralów, i zaalarmował Kozaków. Bohater powieści, oficer Żilin, dostaje się do niewoli. Ma skomplikowane relacje z mieszkańcami aulu, a tylko dobra dziewczynka Dina staje się jego przyjaciółką. Opisując szczegóły uwięzienia Żilina, Tołstoj pokazuje, że wojna to zło, potępia międzyetniczne zwady i wzajemną nienawiść.