Bajki Semjonowicza. Oto masz – dwa!

Znów te historie są pełne śmiechu i pouczenia. Znów przenoszą nas wszystkich w niedawno minioną przeszłość, ogrzewając pamięć ciepłem wspomnień i wzbudzając w duszy nostalgię za tym, co minęło. Te historie znów nie mają na celu zniszczenia umysłu groteską i... olbrzymimi rozmiarami, ale mają na celu wywołanie emocji i empatii. Najróżniejsze emocje i przeżycia, których w naszych czasach czasami brakuje wyjątkowo mocno. Tym razem Semjonowicz, wspominając przeszłość, która może istnieć tylko w jego wyobraźni, opowiada nie tylko o niezwykłych przygodach rybaków i myśliwych, o których można by pisać oddzielne tomy, o już znanych generałach i chorążych, których życie jest pełne wydarzeń, jak żadne inne. Postanawia też opowiedzieć o sobie z dużą dozą autoironi. Krótko mówiąc, wiele. Wiele rzeczy w tej, już drugiej, książce bajek. I niech pytanie „czy to się zdarzyło czy nie” nie będzie dla was najważniejsze podczas czytania. To nie jest ważne. Ważne, aby przyjemność i radość z książki na jakiś czas, choćby nie długi, pozostały w sercu, duszy i umyśle. Niech tak będzie!