Nie widzisz mnie

— Więc nie słyszałeś tych historii? — Jakich historii? — zdziwił się Sajwar. — O pustkowiu Frodaurcheidi i skałach Knarrarklettir. I o tym, jak wielu kończyło swoje życie właśnie w tym miejscu: spadając z urwiska, zagubionych na pustkowiu. <…> Na... południowym końcu przylądka kiedyś znajdowało się miasteczko handlowe, a ludzie chodzili na zakupy przez Frodaurcheidi. Pogoda czasami bywała zła, łatwo było zbłądzić. I tylko na krawędzi urwiska ludzie rozumieli, że zaszli nie tam, gdzie trzeba — ale było już za późno. Bogata i wpływowa rodzina Snaibergów zebrała się, aby świętować stulecie założenia rodu. Miejsce spotkania – odosobniony hotel na dalekim islandzkim półwyspie Snæfellsnes. Podczas gdy za oknem szaleje zła pogoda, w domu panuje radość i dzwonią kieliszki. Wszyscy odgrywają przypisane im role. Ale w samym środku święta maski przyzwoitości spadają, a na jaw wychodzą zazdrość, wzajemne oskarżenia i zranione uczucia. A rankiem ciało jednego z członków rodziny znajduje się u podnóża urwiska. Pracownik wydziału policji w Akrańesie, Sajwar, musi wyjaśnić, co tak naprawdę się wydarzyło. Każdy z gości ma swój motyw, ale nikt z nich nie opuści hotelu, dopóki nie ujawniona zostanie prawda.