Ań mo cing fa. Masaż zwierząt

Przedstawiamy Państwu czwartą książkę Michaiła Dawidowa Ań mo Cing fa. Masaż zwierząt. Masaż to sposób leczenia znany od ponad 5000 lat. W chińskiej medycynie ludowej nazywa się go ań mo i polega na zastosowaniu różnych technik i metod, zarówno z... wykorzystaniem narzędzi (pałeczek, prętów, skrobaków), jak i bezpośrednim działaniu rąk. Wschodni masaż jest jedną z najstarszych metod leczenia, która powstała w starożytnym Egipcie, Indiach i Chinach. Głęboką starożytność leczenia i profilaktyki zwierząt udowadniają zachowane do dziś pisemne źródła starożytnych cywilizacji Egiptu, Indii, Chin i Persji. W tych krajach, dzięki uwielbieniu dla zwierząt i wierze w reinkarnację, weterynaria zajmowała bardzo zaszczytne miejsce, a leczeniem zwierząt zajmowali się kapłani. W Egipcie, gdzie leczenie ludzi dzieliło się na wiele dziedzin, istnieli również specjaliści do leczenia każdego rodzaju zwierząt. W Indiach wszyscy weterynarze należeli do najwyższej klasy medycznej – waidya, do której należeli również lekarze leczący ludzi. W Chinach i Persji leczeniem ludzi i zwierząt domowych zajmowali się ci sami specjaliści. U starożytnych greckich autorów, Hipokratesa i Arystotelesa, już występują zaczątki medycyny porównawczej w postaci wskazań na podobieństwo chorób ludzi i zwierząt. Stan zdrowia na Wschodzie to droga do głębokiej relaksacji, w skład której wchodziły najróżniejsze techniki masażu, akupunktury, zabiegi wodne i wiele innych – wszystko to sprzyjało harmonizacji duszy i ciała. Staroytni lekarze uważali, że nie należy leczyć tylko pojedynczej części ciała, ale należy celowo oddziaływać na cały organizm, zwiększając jego ogólny potencjał energetyczny. Naturalna, ciągła cyrkulacja energii Qi w ciele to najlepszy sposób na zachowanie zdrowia, to główny zasady wschodniej medycyny ludowej. Starożytna wschodnia weterynaria obejmuje następujące kierunki medycyny, powstałe w wyniku połączenia pięciu dyscyplin: masażu, akupunktury, dietetyki, Qigong (wpływ na biopole) i farmakologii. W sąsiadujących z Chinami krajach (Indie, Persja, Tybet itd.) stosowano w dużym stopniu podobne metody, techniki i sposoby kompleksowego przywracania zwierząt do zdrowia. Tak więc starożytna nauka uzdrawiania i weterynaria krajów Azji Południowej i Południowo-Wschodniej były zaawansowanym działem medycyny, udowadniającym celowość stosowania kompleksowych metod leczenia chorób. Przedstawione w książce informacje na temat dziewięciu technik masażu stanowią odrębne kierunek wschodniej medycyny, łącząc ze sobą różne formy wpływu rękami i przedmiotami.