Czy lubisz Brahmsa? Z całego serca

Francoise Sagan to dziwna gwiazda francuskiej literatury, niezmiennie nowoczesny klasyk w każdej nowoczesności. Swoje historie o miłości w pustce, w której nie ma wydarzeń na świecie, ale zawsze jest przyjemne spędzanie czasu, pisała pod wpływem egzystencjalizmu Jean-Paula Sartre'a. Jej opowiadania... są wyraźnie inspirowane Maupassantem. Częściowo jest literacką siostrą Salingera, twórczym przodkiem Sally Rooney: mikroskopijne ruchy duszy zawsze interesowały zarówno ją samą, jak i jej bohaterów znacznie bardziej niż jakiekolwiek zewnętrzne wydarzenia i osobiste czyny. A mimo to w rzeczywistym życiu Sagan miała miejsce zarówno na skandale w kronikach towarzyskich, jak i na hazard, burzliwą miłość oraz bardzo obszerną rzeczywistość — na przykład wydarzenia paryskie z 1968 roku. Żyła jak jej się podobało w świecie, w którym kobieta wciąż miała przypisaną nudną, wąską, podporządkowaną rolę „ozdoby”, a wszystkie jej bohaterki półjawnie lub otwarcie buntują się przeciwko takiemu castingowi: udając, że grają według zasad, czasami przesadnie się angażując, a nawet zaczynając szczerze wierzyć w swoją grę, podważają narzucone prawa już tym, że cały czas bardzo wyraźnie je dostrzegają. W niniejszym zbiorze znalazły się dwa teksty Sagana: jej wczesna powieść „Czy lubisz Brahmsa?” — historia o kobiecie, z której życiem próbują kierować dwaj mężczyźni, oraz „Z całego serca” — rzadki przykład zwrócenia się Sagana ku rzeczywistości, zbiór głębokich i dowcipnych rozważań na wszelkie tematy: o telewizyjnych debatach, koniach, śmiechu, Catherine Deneuve, George Sand i Gorbaczowie.