Proces

Powieść o ostatnim roku życia Józefa K., uwikłanego w tryby tępej i bezwzględnej machiny sądowej, to bezstronny portret biurokracji, znanej czytelnikom XXI wieku nie gorzej, niż współczesnym Franzowi Kafce, i metafora monotonnego życia ludzkiego bez radości, miłości i sensu. Bankowego zarządcę K. sądzą, ale nie wiadomo za co. Bohater nie potrafi wywalczyć... sprawiedliwości, nie odróżnia manipulacji od serdeczności, a uczciwość — od dowolności urzędników i aż do ostatniego tchnienia przyjmuje swoje absurdalne stany jako oczywiste. Nowe tłumaczenie „Procesu”, wykonane przez Leona Berschidskiego, zostało uzupełnione fragmentami szkiców Franza Kafki, wcześniej nie publikowanymi w ramach powieści. Ponownie buduje chronologię nieszczęść K. i wirtuozersko oddaje intonację oryginalnego tekstu: „niedopracowany, czasami zbyt formalny, nieco nieśmiały niemiecki genialnego praskiego Żyda”.