Czarownice. Kronika 13 procesów sądowych

W 1590 roku w Edynburgu sądzono kobiety oskarżone o czary. Proces, który rozpoczął się jako lokalne dochodzenie, stał się ogólnokrajowym wydarzeniem. Na rozprawę stawił się sam król Jakub. W 1692 roku cichą purytańską kolonię wstrząsnęły niebywałe wydarzenia — miejscowi mieszkańcy... zostali oskarżeni o związki z diabłem. Czekały ich jedynie tortury i egzekucje, a nazwa miasta na zawsze zapisze się w historii: Salem. W latach 30. XVIII wieku Mari-Catherine Cadier oskarżyła duchownego o to, że ją uwiódł. Plotki rozprzestrzeniły się wszędzie, jak zaraza. Na początku dochodzenia zarówno Mari-Catherine, jak i duchowny byli podejrzewani o czarnoksięstwo. Młodej dziewczynie przeznaczone było stać się bohaterką jednego z głośniejszych i ważniejszych procesów XVIII wieku. Bohaterką i ofiarą. Sabaty i ludowe uzdrawianie, „Młot Czarownic” i traktaty o satanizmie, średniowieczna Szkocja i czarownicze morderstwa w latach 40. XX wieku. Kim były wszystkie te kobiety i mężczyźni, których imiona znamy tylko w kontekście czarów? Co ich otaczało, czym żyły? I co przedstawiają dzisiaj czarownice? „Procesy o czary to przejaw władzy nad innymi ludźmi: można im wyrządzić krzywdę, zatkać usta, osądzić ich i zabić. Jeśli nie poczujemy ich bólu, nie oburzymy się ich losem, nie zrozumiemy całej bezprawności, całej rażącej niesprawiedliwości prześladowań. Jeśli nie czuć, to jak walczyć?” (Maryon Gibson)