Życie, które warto przeżyć. Albert Camus i poszukiwanie sensu

To pierwsza biografia Alberta Camus w języku rosyjskim. Dla jej autora, amerykańskiego historyka Roberta Zareckiego, życie i twórczość Camus, które stały się klasyką światowej literatury i filozofii egzystencjalizmu, nie są tyle częścią przeszłości, ile prehistorią teraźniejszości. „Szlachetność pisarskiego rzemiosła polega... na zobowiązaniu do życia w prawdzie i walki z uciskiem” — tak powiedział w swoim wystąpieniu noblowskim w 1957 roku autor „Dżumy”, „Mitu o Syzyfie” i „Obcego”. Pięć tematów bohatera, które szczególnie poruszały francuskiego filozofa — absurd, milczenie, miara, wierność i bunt — stały się dla niego hieroglifem, ogrodem rozchodzących się ścieżek i systemem nawigacyjnym w tym „brzydkim, ale niesamowitym świecie”. Można nimi błądzić w poszukiwaniu sensu życia, kiedy ważne jest, by nie tylko odnaleźć nadzieję, ale przynajmniej nie popaść w rozpacz. Samego Camus to dryfowanie doprowadziło do zrozumienia, że w środku zimy w nim tkwi „niewykluczalne lato”. Już całkiem nieźle, prawda?