Narkologia: pomoc czy utopia? Po co kotu ciastko?

Prawdziwe historie o tym, jak głębokie i trwałe są błędne wyobrażenia o naturze uzależnienia w większości ludzi, w tym samych uzależnionych, ich bliskich i pracowników medycznych. Jak trudno i męcząco jest osiągnąć to zrozumienie w próbując pomóc uzależnionym. Jak bardzo... nieprzejednana, nieefektywna i dramatyczna jest walka wartości uzależnionych i zdrowych. Książka o tym, że istniejący porządek świata jest beznadziejny w kwestii nadziei na wyzwolenie ludzkości z oków uzależnienia. Walczyć z kim, czym, po co i jak — to wieczne pytania; są one podobne do egzystencjalnych, które niepokoją każdego, kto zmaga się z problemem uzależnienia nie z opowieści. Historie z praktyki, opis szczególnych cech pracy oddziału narkologicznego, żywe sytuacje, które zapadły w pamięć, refleksje nad zdobytym doświadczeniem i, w istocie, banalna, ale zawsze nieoczywista odpowiedź: zwykły człowiek może zmienić tylko siebie i swoje życie. Książka opowiada o tym, co jest ukryte za murami szpitala. Jak przebiega leczenie uzależnionych, jakie cele mają pacjenci zgadzając się na hospitalizację, z jakimi trudnościami muszą zmagać się pracownicy medyczni przy udzielaniu pomocy narkomanom i alkoholikom. Autor zastanawia się nad pytaniami, na które odpowiedzi nie są oczywiste. Czy bliscy chorych mogą mieć wpływ na wynik leczenia? Gdzie znajdują się granice pomocy? Czyja klęska jest bardziej dramatyczna: uzależnionego czy jego bliskiego? Nie są efemeryczne nadzieje na wyzdrowienie? Gdzie szukać sił, aby dalej żyć? Książka skłania do refleksji i poszukiwań, polemizuje z oficjalnymi podejściami, daje niezbędne wsparcie cierpiącym bliskim i krewnym pacjentów w podejmowanych przez nich decyzjach. Książka jest adresowana do osób, których osobiste i zawodowe losy są splecione z życiowymi ścieżkami uzależnionych.