Wszystko, co pamiętamy

Wszystko zaczyna się od tej, jak ją tam… Cóż, ogólnie od tej kobiety na parkingu samochodowym. Ubrana w nocną koszulę, leży na plecach, patrząc w niebo. Nocna koszula jest biała, a wokół szyi haftowane są takie niebieskie… jak to tam?... Ach tak, niezapominajki. Wokół niej zebrał się niewielki tłum. Wszyscy w uniformach… to znaczy w mundurach. Wszyscy młodsi od tej kobiety, znacznie młodsi. Patrzą na siebie. Patrzą w niebo. Patrzą w dół, na kobietę. Szeptają…

Rose ma osiemdziesiąt lat, cierpi na demencję. Jednak jej życie trwa dalej. Czasami zdumiewająco przenikliwa, czasami zadziwiająco zapominalska, spędza dni, wędrując po korytarzach domu opieki, rozmyślając o jego personelu i mieszkańcach oraz czekając na wizyty swoich emocjonalnie odległych dzieci i wnuczek. Ale pewnego dnia jej współlokatorka zostaje znaleziona martwa po upadku z okna. I Rose rozpoczyna prawdziwe śledztwo…

To smutna, zabawna i naprawdę poruszająca historia o tym, jak inni ludzie postrzegają świat, a jednocześnie dostrzegają to, co jest niedostępne dla innych.