Przeklęci i zabici (zestaw dwóch książek z dużą czcionką)

Z troską o oczy! Wydanie z DUŻĄ CZCIONKĄ dla wygody czytania. W dwóch tomach. Wydanie z okazji „Roku prozy lejtnanckiej” ogłoszonego przez Stowarzyszenie Związków Pisarzy i Wydawców Rosji (ASPIR). W 2024 roku kilku pisarzy i poetów frontowych obchodzi 100-lecie. Wśród... nich Jurij Bondariew, Borys Wasiliew, Wasil Bykow, Włodzimierz Bogomołow, Wiktor Astafjew, Bułat Okudżawa, Julia Drużyna, Nikołaj Starszinow. Wiktor Pietrowicz Astafjew (1924—2001) — wybitny rosyjski pisarz, laureat Nagrody Państwowej ZSRR i RSFSR. W 1942 roku jako ochotnik zgłosił się na front, w 1943 roku, po ukończeniu szkoły piechoty, został wysłany na pierwszą linię i aż do końca wojny pozostał zwykłym żołnierzem. Na froncie został odznaczony Orderem „Czerwonej Gwiazdy” i medalem „Za odwagę”. Przeżycia wojenne, wojna, jaką widział Wiktor Astafjew na pierwszej linii, stały się głównym tematem twórczości pisarza. Powieść „Przeklęci i zabici” napełnił niesamowitą energią, energią oporu wobec bezczasowej śmierci. To właśnie tą powieścią Astafjew podsumował swoje rozważania o wojnie jako „zbrodni przeciwko rozumowi”. Wydarzenia pierwszej książki (tom 1) „Diabelska jama” rozgrywają się jesienią 1942 roku. Jeden z rezerwowych pułków Syberii, w którym zgromadzili się nieprzeszkoleni, różnorodni żołnierze o skomplikowanych charakterach i trudnych losach, wielu — po odbyciu kary. Przygotowania do działań bojowych na froncie, w trakcie których czasami kipią nawet codzienne namiętności... Druga książka (tom 2) „Przyczółek” opisuje wydarzenia, które miały miejsce podczas forsowania Dniepru w 1943 roku, w których uczestniczył sam Astafjew. Pierwsza książka otrzymała nagrodę „Triumf”, druga stała się nominowana do „Rosyjskiego Bukera”.