Wyznanie

Jean-Jacques Rousseau (1712–1778) — wybitny myśliciel i pisarz epoki Oświecenia, człowiek utkany z sprzeczności, który pozostał w historii jako śmiały i nieortodoksyjny myśliciel. W „Wyznaniu”, zdumiewającym swoją szczerością (przynajmniej jak na XVIII wiek), Rousseau szczegółowo opisuje pięćdziesiąt trzy lata swojego... życia. To próba obnażenia prawdziwych motywów działań człowieka i — prawie zawsze — znalezienia dla nich usprawiedliwienia. Rousseau nie ukrywa, że kradł, oddał własne dzieci do domu wychowawczego, żył na koszt bogatych dam, dzieli się najskrytszymi uczuciami. Pisze, jak fascynował się ludźmi i jak od nich odchodził, opisuje wszystkie swoje zranienia i gorzkie błędy. W jego narracji postaciami działania są Diderot, Voltaire, baron von Grimm oraz wiele życzliwych mu kobiet. To dzieło zostało przedstawione szerokiej publiczności dopiero cztery lata po śmierci autora, w 1782 roku.