Zachowaj moją smutną historię... Dziennik blokadowy Leny Muchiny

Uczennica z Leningradu Lena Muchina zaczęła prowadzić dziennik w maju 1941 roku, nie przypuszczając, że wkrótce zapiski w tym małym notesie przemienią się z kroniki młodzieńczej miłości w kronikę jednej z najstraszniejszych katastrof w historii ludzkości i staną się częścią... dramatycznego tekstu zbiorowego pod nazwą "dzienniki blokadowe". Co można przeciwstawić męczonemu umieraniu z głodu w warunkach, gdy rozpadają się powszechnie uznawane normy moralne?
Co może uratować przed duchową degradacją w warunkach, gdy walka o przetrwanie pozbawia "ludzkiego oblicza", a głód i strach przed śmiercią przemieniają człowieka w zwierzę? Jednym ze środków ratunku okazała się uporządkowana pisownia. Próba przez słowo zrozumieć to, co się dzieje, poznać siebie. I jeszcze: intuicyjna wiedza, że trzeba zachować swoją historię, swoje doświadczenie - dla innych.
Dziś, gdy odszyfrowywane i publikowane jest coraz więcej dzienników blokadowych, rozumiemy, jak wielką trwałą wartość mają te dokumentalne świadectwa tragicznej epoki. Podobnie jak dziennik Anne Frank, dziennik Leny Muchiny można słusznie zaliczyć do najdramaturgiczniejszych i najbardziej poruszających dzieł XX wieku.