Białe noce

Fiodor Michajłowicz Dostojewski (1821—1881) już w młodości określił swoje główne zadanie pisarskie: „Człowiek jest tajemnicą. Należy ją rozwiązać, a jeśli będziesz ją rozwiązywał przez całe życie, to nie mów, że straciłeś czas; zajmuję się tą tajemnicą, ponieważ chcę być człowiekiem”.... Podążając za swoją zasadą, pisarz stworzył wiele wielowymiarowych postaci i skomplikowanych fabuł, nad analizą których i do dziś zmagają się badacze. W jego opowiadaniach jest wszystko: tajemnicze trójkąty miłosne, nieszczęśliwe małżeństwa i skrywana złość, burzliwe wyjaśnienia relacji i marzycielskość zdesperowanych romantyków, poświęcenie i despotyzm. Do książki weszły opowiadania „Gospodyni” (1847), „Niezapominajka” (1849), „Słabe serce” (1848), „Białe noce. Powieść sentymentalna” (1848) oraz opowiadanie „Chłopiec przy Chrystusie na choince” (1876).