Testosteron. Hormon, który dzieli i rządzi

Obserwując wykastrowane samce zwierząt domowych, eunuchów w cesarskich haremach starożytnych Chin i śpiewaków-kastratów w XVIII wieku we Włoszech, ludzie zdawali sobie sprawę, że typowe męskie cechy fizjologiczne i behawioralne są określane przez obecność jąder, znanych również jako jądra. Z czasem... nauka odkryła, że to właśnie te gruczoły – główne źródło testosteronu, głównego męskiego hormonu. Kto ma większy Adam's apple, niższy głos i bardziej owłosioną klatkę piersiową? Kto ma wyższe wskaźniki przemocy fizycznej, silniejszą chęć do uzyskiwania przywilejów i nieugaszone pragnienie posiadania wielu partnerów seksualnych? Po prostu śledź poziom testosteronu. Choć my, ludzie, umiemy badać i oceniać nasze zachowanie, wciąż jesteśmy zwierzętami, produktami ewolucji trwającej miliony lat. Zdumiewające badania zwierząt, od iguan po szympansy, pokazują, jak wysoki poziom testosteronu pomaga samcom w reprodukcji, wyprzedzając w tym swoich rywali. A mężczyźni nie są wyjątkiem. Choć większość z nas zgadza się, że różnice płciowe w ludzkim zachowaniu obiektywnie istnieją, różnimy się w opiniach na temat ich przyczyn. Ale nauka jest nieugięta: testosteron jest potężną siłą, działającą zarówno w organizmie ludzkim, jak i w społeczeństwie ludzkim, aby oddzielić płeć męską od żeńskiej. Jednak, jak udowadnia w swojej książce biolog-ewolucjonista z Harvardu Carol Hooven, czyni to wspólnie z genetyką i kulturą, co tworzy ogromne zróżnicowanie męskiego i żeńskiego zachowania. I, co szczególnie ważne, fakt, że wiele różnic płciowych opiera się na biologii, nie oznacza uzasadnienia ani ograniczających norm płciowych, ani patriarchalnych wartości. Rozumiejąc mechanizm działania testosteronu, lepiej zrozumiemy siebie i siebie nawzajem, a także to, jak możemy zbudować sprawiedliwsze i bezpieczniejsze społeczeństwo.