Impresjoniści i Japonia. Sztuka między Wschodem a Zachodem. Historia jednej pasji

Ponad dwa wieki Japonia żyła w izolacji od świata zewnętrznego, a dopiero w połowie XIX wieku Kraj Wschodzącego Słońca został na nowo odkryty dla Zachodu. Rozpoczęła się nowa era w relacjach Japonii i krajów Europy, co wcale nie umniejszało znaczenia... sztuki. Podczas wystaw światowych w Londynie i Paryżu pawilon Japonii, w którym zaprezentowano druki i sztukę użytkową, wywołał prawdziwą sensację. W drugiej połowie XIX wieku niemal wszyscy artyści impresjonistyczni byli oczarowani prostotą i wdziękiem japońskiego stylu. Przenikanie wschodniej estetyki do zachodniego postrzegania przez sztukę, przede wszystkim wizualną, zmieniło paradygmat myślenia artystycznego: dostrzegać to, co ważne w codziennym życiu – w kroplach deszczu, opadłej sakurze, zachodzącym słońcu… Książka „Impresjonizm i Japonia. Sztuka między Wschodem a Zachodem: historia jednej pasji” poświęcona jest historii wzajemnego przenikania kultur Wschodu i Zachodu, fenomenowi fascynacji Japonią w krajach Europy i Ameryki od połowy XIX wieku aż po dzień dzisiejszy.