Czarni i biali. Zwycięstwa i porażki Bobby'ego Fischera

Od szachowego geniusza i narodowego bohatera do wroga państwa i prawdziwego szaleńca

Życie Bobby'ego Fischera (1943–2008) było wypełnione niezwykłymi wydarzeniami. Urodził się w Brooklynie i wychowywany przez matkę samotnie, Bobby zawsze był inny niż wszyscy – trzymał się na uboczu, porzucił... szkołę, ale odnalazł swoje prawdziwe powołanie w szachach.

W wieku czternastu lat został najmłodszym mistrzem USA, a rok później najmłodszym arcymistrzem. Kulminacją jego profesjonalnych osiągnięć można uznać zwycięstwo nad radzieckim szachistą Borysem Spasskim w tzw. meczu stulecia w 1972 roku, w samym środku zimnej wojny.

Fischer osiągnął szczyt szachowego Olimpu w wieku dwudziestu dziewięciu lat, a potem zniknął z oczu. Cierpiąc na chorobę psychiczną, ekscentryczny geniusz szybko zamieniał się w paranoika, opętanego teoriami spiskowymi. Przez długie lata ukrywał się przed wymiarem sprawiedliwości, a w 2008 roku zmarł na Islandii.

Graficzny roman rzuca światło na historię stawania się wielkiego Bobby'ego Fischera, opowiada o jego niesamowitym wzlotu i przemianie w ikonę kultury amerykańskiej, a także o niespodziewanym i równie bezprecedensowym upadku. Fascynujące opowiadanie o ambicjach i chwale, życiu w odosobnieniu i szaleństwie.

Zastanawiając się nad ambiwalentną postacią Fischera, autor i ilustrator zdecydowali się na ciekawy ruch, dzieląc roman na rozdziały, z których każdy jest poświęcony jednej z figur w partii szachowej. Czytelnikom proponuje się rozważenie alternatywnych scenariuszy – wszystko jak w znanej grze. Z tą jedną różnicą, że stawką jest los człowieka, a każdy fałszywy ruch na planszy grozi porażką w prawdziwym życiu.