Dzień triifidów. Kokony

Pewnego wieczoru mieszkańcy Londynu z zaciekawieniem obserwowali niezwykłe zjawisko - zielony deszcz gwiazd oświetlający całe niebo. Następnego ranka świadkowie tajemniczego zjawiska obudzili się ślepymi, a wkrótce stało się jasne, że wzroku pozbawiona została prawie cała ludność Ziemi. Na świecie nadchodzą... wielkie zmiany. Nieliczni, którzy zdołali zachować wzrok, otrzymują niemal nieograniczoną władzę i dostęp do zgromadzonych przez ludzkość zasobów.
Lecz nieszczęście, jak wiadomo, nie przychodzi samo - do akcji wkracza trzecia siła: triifidy, inteligentne rośliny drapieżne, zdolne do poruszania się i polowania na ludzi. Złożony system bezpieczeństwa stworzony w celu powstrzymywania bardzo cennych, ale ekstremalnie niebezpiecznych roślin, zawodzi, a triifidy wydostają się na wolność… "Kokony". Książka, która zrobiła oszałamiające wrażenie na miłośnikach fantastyki; wielu poważnie uważało, że powieść napisały bracia Strugaccy. Co więcej - w obiegu krążył ciekawy samizdatowy "przekład" pod tytułem "Chrystoludy", w którym w tekst Windema wstawiano cytaty, zapożyczenia i odniesienia do dzieł Strugackich. Jedno z najlepszych antyutopijnych dzieł SF XX wieku! „Odczywaniem od normy” nie ma miejsca w osiedlach nowych puritan - potomków nielicznych, którzy przeżyli katastrofę nuklearną, która dotknęła ludzkość. Młode zwierzęta, które wykazały najmniejsze oznaki mutacji, są niszczone.
Z ludzkimi niemowlętami obchodzą się „milściej” - po prostu je sterylizują i wyrzucają w dziką dżunglę, na łaskę innych przetrzymywanych tam dzikich mutantów. Ale czy wszystkie „odchylenia” mogą zostać rozpoznane przez bezlitosnych sędziów-kaznodziejów i ich fanatyczne owczarnie? Niespostrzeżenie dla nich dorastają dzieci, obdarzone potężnym paranormalnym darem... .