Srebrny wiek

Srebrny wiek rosyjskiej poezji — to epoka pojawienia się nowych kierunków artystycznych, świeżego spojrzenia na człowieka i historię kraju, czas poszukiwania alternatywnych form odbicia świata w sztuce poetyckiej. Do tego zbioru weszły sztandarowe utwory wybitnych poetów tego czasu, wiersze, które... stały się symbolami ich twórczości i położyły podwaliny pod nowe nurty literackie. Strofy przedstawicieli rosyjskiego symbolizmu — K. Bałmonta i A. Bloka, pasaże akmeistów — N. Gumilowa i O. Mandelsztama, jaskrawe rymy futurystów — I. Siewierianina i W. Majakowskiego — są nieodłączną częścią bogatego dziedzictwa rosyjskiej poezji.
 
Wiersze w połączeniu z biograficznymi szkicami tworzą żywe obrazy i linie losu, składające się w całościowy obraz epoki.