Potępienie Paganiniego

To książka o genialnym skrzypku, którego przerażający wygląd i zdolność wydobywania «z grubych żył» dźwięków nieziemskoj urody wprawiały publiczność w ekstazę i zamieszanie. A katolicką kościół — w oburzenie. To powieść o niezwykle uzdolnionej i okrutnie zranionej duszy, która żyła... w krzywym, bolesnym ciele i przez cały okres swojego ziemskiego istnienia bezskutecznie próbowała przebić się przez upokorzenia, zemstę i oszczerstwa do miłości i wolności. To historia o społeczeństwie, które zbyt łatwo i beztrosko wykorzystuje swoją władzę zarówno do mieszania z błotem, jak i wznoszenia na Olimp.
Nikola Paganini nie był diabłem ani przestępcą, jakim starali się go przedstawić kapłani. Aniołem też nie był — sarkastyczny, temperamentny, nieprzewidywalny. Lecz czarujący urok jego gry, mistrzostwo i muzyka były tak daleko poza ludzkimi możliwościami, że ludzie odmawiali widzenia w nim tylko skrzypka-wirtuoza. To zrodziło liczne legendy, plotki i fikcje, z których niektóre trwają do dziś. Powieść Anatolija Winogradowa «Potępienie Paganiniego» oparta jest na materiałach dokumentalnych dotyczących życia wielkiego skrzypka i oferuje nie tylko artystyczną biografię maestro, ale także szeroką panoramę życia europejskiego na początku XIX wieku.