Morderstwo piórami pawimi

Złoty wiek detektywa pozostawił wiele gwiazdorskich nazwisk – A. Christie, G. K. Chesterton, G. Mitchell i inni. W tym jasnym plejadzie John Dickson Carr (1906–1977) zajmuje najbardziej zaszczytne miejsce. „Morderstwo w zamkniętym pokoju”, gdzie nie ma miejsca na szaleńcze pościgi... i strzelaniny, a krąg podejrzanych jest maksymalnie ograniczony, – ulubiony chwyt autora. Carr wciąga czytelnika w sieci sprytnie zastawionych pułapek, oszukańczych ruchów i subtelnych wskazówek, zachęcając do wzięcia udziału w rozwiązaniu wyrafinowanej zagadki, rozplątując nitki „niemożliwych” zbrodni. W powieści „Dziesięć filiżanek herbaty, czyli morderstwo piórami pawimi” sir Henry Merrivale, jeden z najbardziej ujmujących i ekscentrycznych detektywów w literaturze kryminalnej, znów ma do rozwiązania „niemożliwą zbrodnię” – morderstwo dokonane dwoma strzałami z bliska na cichej, eleganckiej uliczce Londynu, w pustym domu, gdzie nie było nikogo, oprócz ofiary...