Alfabet petersburskich nekropolii. Statki, czaszki, anioły

Każdy nagrobek — to kryminalna historia, gdzie imię człowieka — to tylko początek, a reszta wymaga rozszyfrowania.
Książka „Alfabet petersburskich nekropolii. Statki, czaszki, anioły” — to próba zrozumienia symboliki nekropolii różnych epok: przedrewolucyjnych, sowieckich i współczesnych. W końcu nagrobki odzwierciedlają nie... tylko losy pojedynczych ludzi, ale także kulturowe, duchowe i historyczne tradycje społeczeństwa. Badanie ich symboliki pozwala nam na przywrócenie łączności z przeszłymi pokoleniami i lepsze zrozumienie, jak zmieniały się wyobrażenia o śmierci i pamięci. Nekropoloistyka pomaga dostrzec na cmentarzach nie tylko miejsca pochówków, ale także swoiste kroniki historyczne, które zachowały ducha czasu.
W tej książce spróbujemy rozgryźć, co oznaczają wizerunki i elementy na pomnikach różnych czasów: przedrewolucyjnych, sowieckich i współczesnych — w zależności od kontekstu. A fotografie z cmentarzy Petersburga i okolic pomogą Ci zobaczyć to, o czym mowa, i wyciągnąć własne wnioski.
Dowiesz się:
- Jakie są rodzaje krzyży, co one oznaczają i który z nich jest właściwy?
- Dlaczego nagrobki były przerabiane i jak to rozpoznać?
- Dlaczego kanoniczne anioły nie „smucą się”?
- Jaka petersburska effigia pomoże wyjść za mąż?
- Dlaczego czaszka na nagrobku często wcale nie jest symbolem śmierci?
O autorze: Elena Wasiliewa — nekropolistka, od wielu lat bada stare cmentarze Petersburga, autorka bloga na Dzenie „Głos nekropolistki”.
„Książka Eleny Wasiliewej — wyjątkowy prezent dla tych, którzy interesują się historycznymi nekropoliami, ale nie wiedzą, jak podejść do tego tematu, bo informacji nie ma zbyt wiele, często są one wzajemnie sprzeczne i trudne do weryfikacji. A tutaj prostym i zrozumiałym językiem opisane są pojęcia, z którymi boryka się każdy entuzjasta cmentarzy, a także przedstawione są wizualne przykłady w postaci wspaniałych fotografii z petersburskich nekropolii”. — Wiktoria Karpiczewa, akredytowany przewodnik petersburski, autorka wycieczek po nekropoliach Petersburga, redaktorka naukowa tej książki
„Rozbicie całości na części pomaga objąć to, co zazwyczaj pozostaje poza kadrem. Ten zabieg często jest wykorzystywany w literaturze: na przykład znamy wiele książek o poszczególnych dzielnicach czy nawet budynkach — swoistych „częściach” Petersburga. „Alfabet nekropolii” dziedziczy takie książki i opowiada, z czego składają się miejskie nekropolie — a nie, to nie tylko nagrobki i groby, ale także symbole, znane osobistości i detale architektoniczne. Te ostatnie, nawiasem mówiąc, często przypominają detale domów — najlepszy dowód na to, że cmentarze i miasto wokół nich są związane bardziej ściśle, niż przywykliśmy myśleć”. — Margarita Nikolaewa, badaczka rosyjskich cmentarzy, twórczyni projektu popularyzacyjnego whatiscemetery, autorka książki „Nekropolie Petersburga. Głowy Adama, cmentarze choleryczne i Grom-kamień”
„Ze względu na moją pracę muszę umieć czytać symbolikę nagrobków. Nowosybirsk, rzecz jasna, nie może pochwalić się zachowanymi starymi nekropoliami, ale i u nas można znaleźć wiele interesujących rzeczy. Znajdziesz jakiś nieznany element i rzucasz się na poszukiwanie informacji, zbierając je po kawałku, a tutaj — szczęście! Cały alfabet! Niezbędna, długo wyczekiwana książka, która zawiera wszystko, a nawet więcej, o symbolach pamięci, z przykładami z Petersburga i odniesieniami. Prawdziwe podręcznik dla nekropolistów, a także ciekawych ludzi, interesujących się historią, architekturą, myślę, że książka Eleny Wasiliewej zachwyci, będzie użyteczna dla wszystkich!” — Lidia Korolewa, regionalistka, nekropolistka, przewodniczka, metodyczka Muzeum światowej kultury pogrzebowej w Nowosybirsku.
„Ta książka — niezwykły przewodnik po świecie cmentarzy i nekropolii. Napisana w formie swoistego „cmentarnego abecadła”, odkrywa historię i tajemnice pochówków od „A” do „Z”. Wspaniałe fotografie ożywiają strony, pozwalając przyjrzeć się szczegółom nagrobków, rzeźb i architektury. Alfabetowy układ sprawia, że książka jest łatwa i fascynująca w czytaniu, a obfitość materiału wizualnego pozwala dosłownie zanurzyć się w atmosferze tych miejsc pamięci.” — Liza Swietłowa, teoretyk fotografii, założycielka naukowo-popularnej laboratorium badającego umieranie, śmierć i nieśmiertelność big death lab, autorka książki „O czym milczy fotografia: jak nowoczesne postmortemy pomagają żyć”