Zagadka Czerwonej Wdowy

Złoty wiek kryminału pozostawił wiele gwiazdowych nazwisk — A. Christie, G. K. Chesterton, G. Mitchell i innych. W tej jaskrawej plejadzie John Dickson Carr (1906–1977) zajmuje najczcigodniejsze miejsce. Zabójstwo «w zamkniętym pokoju», gdzie nie ma miejsca na szalone pościgi i strzelaniny, a krąg podejrzanych jest maksymalnie ograniczony, — ulubiony... chwyt autora. Carr wciąga czytelnika w sieci zręcznie zastawionych pułapek, oszukańczych ruchów i subtelnych aluzji i proponuje udział w rozwiązaniu kunsztownej zagadki, rozwikłując wątkami «niemożliwych» przestępstw. Powieść «Zagadka Czerwonej Wdowy» (1935) kontynuuje serię książek o uroczym i ekstrawaganckim detektywie Henrym Merrivale. To dzieło — kwintesencja historii o zabójstwach w «zamkniętym pokoju». W londyńskim domu, który w dawnych czasach nazywano Domem Katów, zebrało się kilka osób, aby spędzić czas w dość niezwykły sposób. Uczestnicy wieczoru zamierzają losować karty i określić, kto z nich ma udać się do przestrzeni Czerwonej Wdowy, zamkniętej ponad pół wieku temu. Zgodnie z rodzinną tradycją, ten, kto w odosobnieniu spędzi w tym pokoju dwie godziny, nie wyjdzie stamtąd żywy. Czy uda się obalić tę legendę, czy też ktoś będzie musiał stać się kolejną ofiarą Czerwonej Wdowy?.. Powieść publikowana jest w nowym tłumaczeniu.