Uczniak czarodzieja: baśń-powieść.

Sońka Leonidowna Prokofiewa urodziła się w Moskwie w 1928 roku. Dziewczynka od dzieciństwa kochała książki i dużo czytała; szczególnie podobały jej się bajki H.Ch. Andersena i opowieści P.P. Bażowa. Sońka pisała wiersze (ich wysoko ocenił później Borys Pasternak), doskonale rysowała.... Jej ojciec był artystą. Przypadkowo zauważywszy szkice, które córka robiła na kawałkach papieru, zauważył talent dziewczyny i poważnie zajął się jej nauką. Po trzech latach Sońka została przyjęta na wydział graficzny Moskiewskiego Państwowego Akademickiego Instytutu Sztuk Pięknych, po ukończeniu którego zaczęła pracować jako ilustratorka.
Jednak literatura przyciągała ją coraz bardziej. Kiedy urodził się jej syn, Sońka Leonidowna zaczęła pisać bajki dla dzieci: najpierw dla maluchów, a potem i dla starszych. Napisała ponad 30 książek, a każda z opowiedzianych przez nią historii jest pełna cudów, szczęśliwych przypadków, niezwykłych spotkań - ale zawsze okazuje się, że do zwycięstwa i szczęścia magia nie wystarcza: potrzebna jest jeszcze uczciwość, przyjaźń i wierność. Żadne magiczne tabletki ani cudowne zdolności nie pomogą człowiekowi, jeśli jest chciwy, zły, nie szczery.
Młodzi czytelnicy od razu pokochali bajki Sońki Leonidowny. Na podstawie jej scenariuszy powstało kilka filmów animowanych (w tym film animowany "Uczniak czarodzieja") oraz filmy fabularne, a ekranizacja powieści "Przygody żółtej walizki" została uhonorowana prestiżowymi międzynarodowymi nagrodami. Bajki Sońki Leonidowny Prokofiewej zostały przetłumaczone na 20 języków, a dzieci na całym świecie interesują się i z przyjemnością je czytają: bo przyjaźń, szczerość i uczciwość to rzeczy, które nie zależą od kraju, w którym żyjesz, i od języka, którym mówisz.
Jednym z bohaterów bajki "Uczniak czarodzieja" jest zwykły uczeń: marzy o przygodach, czasami lubi się popisać, popełnia błędy - i nie boi się ich naprawiać. Innym bohaterem jest prawdziwy czarodziej; a trzecim - kot Vaszka, który pewnego dnia nauczył się potężnego zaklęcia. Z powodu tego zaklęcia w zoo zniknęły drapieżniki, dżin zmienił się w mysz, w mieście ogłoszono alarm, a czarodziej Alosia ledwo pokłócił się ze swoimi przyjaciółmi. Na szczęście prawdziwa przyjaźń, odwaga i odpowiedzialność są silniejsze niż jakiekolwiek zaklęcia, dlatego ta niezwykła historia zakończyła się pomyślnie.