Notatki myśliwego.

Ivan Sergejewicz Turgieniew (1818-1883) klasyk rosyjskiej literatury drugiej połowy XIX wieku, autor wielu znaczących dzieł ("Rudin", "Gniazdo szlacheckie", "W przeddzień", "Ojce i dzieci", "Asja", "Pierwsza miłość", "Wody wiosenne", "Miesiąc na wsi"). Rodzina Turgieniewa pochodziła z dawnego rodu tulskich szlachciców, była... bogata. Dzieciństwo przyszłego pisarza spędziło w majątku wsi Spasskoje-Lutowinowo w powiecie Mceńskim. Małego Iwana uczyli guwernanci, a język francuski, ulubiony przez jego matkę, był w domu niemalże podstawowym. Nie przeszkodziło mu to zakochać się w rosyjskiej literaturze; pisać zaczął w wieku 15 lat, a w wieku 19 lat skomponował już około stu wierszy i poematów. Turgieniew zdobył wykształcenie w prywatnych pensjonatach dla szlachty, a następnie na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Petersburskiego. W swoim twórczości pisarz odnosił się do wszystkich wydarzeń czasów: jako pierwszy urzeczywistnił sprzeczny obraz osobowości "nowego człowieka" - nihilisty, realistycznie opisał życie narodu, ocenił zmianę roli kobiety w społeczeństwie, w końcu jako pierwszy z taką miłością namalował skromne wiejskie pejzaże. Jeszcze za życia Turgieniew stał się najczęściej czytanym rosyjskim pisarzem w Niemczech, był popularny we Francji i Anglii, otworzył zachodniemu czytelnikowi współczesną rosyjską prozę, propagując ją za granicą. Sławiący go zbiór "Notatki myśliwego" składa się z 25 opowiadań, a wyrósł z jednego - "Sokół i Kalinycz", opublikowanego w czasopiśmie "Nowoczesny". Redaktor dodał do niego podtytuł "Z notatek myśliwego" (Turgieniew był znanym myśliwym w Rosji), aby przyciągnąć uwagę czytelników, co zasugerowało Turgieniewowi pomysł stworzenia cyklu, którego ukrytym sensem była walka z wrogiem, nienawidzonym od dzieciństwa. "Wróg ten nosił znane imię... pańszczyzna". Michaił Saltykow-Szczedrin uważał, że "Notatki myśliwego" dały początek "całej literaturze, mającej za obiekt naród i jego potrzeby". Seria szkiców dała tak brutalny i wyrazisty obraz wiejskiego życia chłopów, że po ukazaniu się książki cenzor, który dopuścił ją do druku, został zwolniony.