Cudowny doktor

Alexander Iwanowicz Kuprin (1870-1938) - wybitny rosyjski pisarz-realist. Urodził się w małym powiatowym mieście Naročhat w obwodzie penzeńskim w rodzinie szlacheckiej. Ojciec przyszłego pisarza zmarł w 1871 roku, rok po narodzinach syna. Dla rodziny nastały trudne czasy, a matka była... zmuszona oddać chłopca do sierocińca. W 1880 roku Kuprin został przyjęty do Drugiego Gimnazjum w Moskwie, w 1887 roku - do Akademii Wojskowej im. Aleksandra. Nie miał zawodu cywilnego, a zanim wziął się za pióro, przeszedł przez wiele profesji. A.I. Kuprin był ciekawym człowiekiem, interesowało go wypróbowanie swoich sił w różnych rolach. Sam w żartach mówił przyjaciołom, że "chciałby przez kilka dni stać się koniem, rośliną lub rybą".
Pierwsze dzieło A.I. Kuprina - opowiadanie "Ostatni debiut" - zostało opublikowane w 1889 roku, gdy był kursantem w akademii wojskowej. Gdy dowiedziało się o tym dowództwo, Kuprina umieszczono na dwa dni w areszcie. Wtedy przysiągł sobie, że porzuci literackie próby i nie będzie dotykać pióra ani papieru. Jednak znajomość z Buninem, Czechowem i Gorkim pod koniec lat 90. XIX wieku zmusiła go do zapomnienia o danej kiedyś przysiędze.
Opowiadania i powieści A.I. Kuprina są niewielkie pod względem formy, ale niezwykle bogate pod względem treści. W opowiadaniu "Cudowny doktor" autor od pierwszych linijek skłania czytelnika do współczucia nieszczęśliwej rodzinie Mercełowów. Spotkanie głowy rodziny z "cudownym doktorem" N.I. Pirogowem staje się prawdziwym świątecznym prezentem dla całej rodziny. W ten sposób autor potwierdza, że ludzka współczucie i miłosierdzie są zdolne tworzyć cuda. W opowiadaniu "Słoń" takie cud dokonuje rodzicielska miłość. Rodzice są gotowi na wszystko, by ich Nadieżda wyzdrowiała, nawet przyprowadzić do domu słonia. Siła ducha i zdolność do przyjaźni, zdaniem autora, są cechami nie tylko ludzi, ale i zwierząt. Żulka, bohaterka opowiadania "Żulka i Barbos", to mały, nieśmiały piesek, ale odważnie staje w obronie szalonego psa. A zaczepny i bijący Barbos czuł wszystko, co działo się z jego wiernym przyjacielem i nie pozostawił Żulki w samotności w ostatnich godzinach jej życia.