Dziadek Mazaj i zające. Wybrane utwory

Nikołaj Aleksiejewicz Niekrasow (1821-1878) - wielki rosyjski poeta i działacz społeczny. Jego pióru należą poetyckie, prozatorskie i dramatyczne utwory, a najbardziej znane wśród nich to poematy "Kto na Rusi żyć dobrze może", "Rosyjskie kobiety", "Mróz, Czerwony nos", wiersze "Droga żelazna",... "Rozmyślania przy wejściu głównym", "Dzieci chłopskie". Przez całe życie Niekrasow aktywnie uczestniczył w życiu literackim, przy czym nie tylko jako autor. Na łamach magazynu "Sowriemnnik", którym Niekrasow kierował przez dwa dziesięciolecia, a potem w "Rodzimych zapiskach", które Niekrasow wydawał po zakazie "Sowriemnnik", po raz pierwszy ujrzały światło dzienne wiele dzieł I. A. Gonczarowa, F. M. Dostojewskiego, I. Turgieniewa, L. N. Tołstoja, A. I. Giercena, M. E. Saltykowa-Szczedrina, N. G. Czernyszewskiego. Wielu wielkich rosyjskich pisarzy i poetów drogę do szerokiej publiczności otworzył właśnie N. A. Niekrasow.

Jednak głównym osiągnięciem Nikołaja Aleksiejewicza pozostaje jego poezja. Niekrasow, którego słusznie stawia się obok Puszkina, stał się reformatoram rosyjskiego wiersza i określił jego rozwój na dziesięciolecia naprzód. Wprowadził do poezji elementy ludowego języka, czym rozszerzył jej paletę, i pierwszy w rosyjskiej literaturze mówił do ludu językiem samego ludu. Konsekwentny zwolennik reform i nosiciel rewolucyjnego ducha, Niekrasow poświęcał swoje wiersze ostrym tematom obywatelskim, odważnie łącząc bezlitosną satyrę z głębokim liryzmem. Książka zawiera utwory N. A. Niekrasowa, które znalazły się na listach lektur obowiązkowych dla uczniów. Organiczne połączenie ludowości i współczucia dla prostych ludzi, tak charakterystyczne dla sztuki wielkiego poety, w tych utworach znalazło najbardziej pełne wyrażenie.