Zew przodków. Biały kieł. Opowiadania

Jack London (1876–1916) – amerykański pisarz, dziennikarz i działacz społeczny. Urodził się w San Francisco i otrzymał imię John Griffith Chaney. Matka przyszłego pisarza, Flora Wellman, zajmowała się nauczaniem muzyki. Ojciec opuścił rodzinę jeszcze przed narodzinami syna, więc od wczesnego... dzieciństwa chłopiec był wychowywany przez ojczyma, uczestnika wojny secesyjnej w USA, Johna Londona. Rodzina żyła skromnie, dlatego po ukończeniu szkoły podstawowej Jack zaczął dużo pracować. Sprzedawał gazety i sprzątał browary w parku, a kilka lat później znalazł pracę w fabryce konserw. Praca ta była ciężka i nisko opłacana. W ciągu następnych lat London wielokrotnie zmieniał zajęcie: zajmował się nielegalnym połowem ostryg, łowił foki na kutrze rybackim, pracował w fabryce jutowej i pralni, był stokerem. W 1893 roku opublikowano jego pierwsze dzieło – esej „Tajfun u brzegów Japonii”. Za to London otrzymał pierwszą nagrodę i wynagrodzenie pieniężne. W wieku dwudziestu lat młodzieniec doszedł do wniosku, że praca intelektualna jest lepiej opłacana niż fizyczna. Kontynuował naukę w szkole średniej, dążąc do podjęcia studiów na Uniwersytecie Kalifornijskim, a jednocześnie publikował nowe opowiadania i eseje. Udało mu się zapisać na uniwersytet, ale nie ukończył go – nie miał środków na naukę. W 1897 roku London wyruszył w poszukiwaniu złota na Alaskę, jednak wkrótce był zmuszony wrócić do domu z pustymi rękami. Od 1899 roku regularnie publikowane były zbiory jego opowiadań. Bogate doświadczenie życiowe pozwalało pisarzowi wiarygodnie ukazywać opisywane wydarzenia, co w połączeniu z ogólnym duchem romantyzmu i przygód, przenikającym jego dzieła, zapewniło mu sukces u czytelników. Jack London stał się cenionym pisarzem wśród współczesnych i pozostaje nim do dzisiaj. Jego utwory zostały przetłumaczone na wiele języków i są ukochane przez pokolenia czytelników na całym świecie. Do tego wydania włączono jego znane powieści „Zew przodków” i „Biały kieł”, a także opowiadania „Brązowy wilk” i „Batar”.

W dekoracji zbioru wykorzystano ilustracje amerykańskich artystów działających na przełomie XIX i XX wieku. Phillip Russell Goodwin (1881–1935) tworzył rysunki do książek kilku autorów, w tym Jacka Londona i prezydenta USA Theodora Roosevelta. Charles Livingston Bull (1874–1932) lubił przedstawiać dziką przyrodę; zajmował się taksydermią i współpracował z różnymi muzeami. Frank Earl Shunover (1877–1972) interesował się malarstwem, rysował okładki do czasopism i restaurował obrazy.