Projekt Lakinsk

"Czy to myślenie: umarłeś, nie zdążywszy założyć sobie stron, nie zostało po tobie ani jednej korespondencji, ale to nic nie dodało do twojej śmierci, przeciwnie, odebrało jej..." Dorosły bohater Dmitrija Garičeva pisze list do zmarłego przyjaciela z młodości, przypominając sobie... wspólne doświadczenie życia w ponurym podmoskiewskim osiedlu. Epoka końca lat 90-tych - początku 2000-nych, jeszcze dokładnie nie przemyślana w nowoczesnej literaturze rosyjskiej, staje się podstawową przestrzenią i bohaterem narracji. Pierwsze doświadczenia miłosne, nastoletnie lęki, podróże nocnymi pociągami... Rzeczywistości, w której to wszystko się działo, już nie ma, tak jak nie ma wśród żywych przyjaciela-adresata, ale narrator uporczywie wskrzesza je w pamięci, aby odpowiedzieć samemu sobie na pytanie: dokąd prowadzą te wspomnienia - do raju czy do piekła?