Studnia łosi

Czy wierzysz, że losy ludzi, nie tylko nieznajomych — rozdzielonych całym wiekiem, mogą się spleść? I nie tylko spleść — odzwierciedlić się nawzajem, jak w lustrze?
1918 rok. Głodny, zrujnowany Petersburg. Olga i Sawwa — młoda para, widzieli śmierć, znają wartość... życia. Sawwa jest poważny jak na swój wiek, szaleńczo zakochany w swojej Ołence, wzruszającej i delikatnej, i jest pewien, że przed nimi długa, szczęśliwa życie. Trzeba tylko przetrwać trudne czasy.
Nasze dni, Petersburg. Sawwa — rodowity petersburżanin, namiętny kolekcjoner. Kariera, interesujące znajomości, kolorowe kobiety — to wszystko jest już przeszłością. Dziś pozostały tylko ulubione zajęcie i wspomnienia.
Ola, z przydomkiem Olenek, już nie jest młoda, ale tak naprawdę jeszcze nie zaczęła żyć: całkowita kontrola ze strony matki, brak życia osobistego, tajna namiętność do mężczyzny, który o tym nawet nie podejrzewa.
Spotkają się, kiedy pewnego gorącego letniego dnia Olenek znajdzie się uwięziony w głuchej petersburskiej kamienicy-studni, utknąwszy między życiem a śmiercią. I wtedy Sawwa w końcu pozna mroczną tajemnicę swojego pradziadka, zrozumie, dlaczego dano mu tak rzadkie imię, a także zrozumie, że los czasami podsuwa wątki, których nie znajdziesz w najciekawszych książkach i filmach