Życie Jezusa Chrystusa

Frederick William Farrar (1831–1903) — angielski pisarz, nauczyciel i kaznodzieja. „Życie Jezusa Chrystusa” — jego najsłynniejsze w Rosji dzieło. Książka opowiada o doczesnym życiu Jezusa. Farrar przedstawia wydarzenia Pisma w porządku chronologicznym i poddaje je analizie historycznej. Tłumaczenie tekstu na... rosyjski zrealizował rosyjski pisarz duchowny, tłumacz i teolog Aleksander Pawłowicz Łopuchin (1851–1904). Wydanie zdobią mapy, ilustracje, inicjały i inne elementy zdobnicze, wykonane przez kilku artystów. Frederick William Farrar (1831–1903) — angielski pisarz, nauczyciel i kaznodzieja. Życie Fredericka było ściśle związane z religią od najmłodszych lat: urodził się w Indiach, w Bombaju, w rodzinie misjonarza. Na rozwój literackiego talentu młodzieńca w dużej mierze wpłynęło wykształcenie: najpierw młody człowiek ukończył college króla Wilhelma na wyspie Man, następnie Królewski College w Londynie, a potem — Trinity College w Cambridge. Frederick wykazywał zainteresowanie lingwistyką, pedagogiką, historią, polityką i sztuką. W Cambridge Farrar otrzymał złoty medal za swoje osiągnięcia w poezji. Pasja do działalności literackiej łączyła się w nim z wyjątkową pobożnością. Profesjonalna strona życia Farrara była nierozerwalnie związana z Opactwem Westminster, gdzie przez długi czas był duchownym. Jego kazania odznaczały się oryginalnością i elokwencją, przychodziło ich posłuchać wielu wiernych. W 1869 roku Farrar został mianowany honorowym kapelanem królowej Wiktorii, a od tego czasu jego popularność w kręgach teologicznych zaczęła rosnąć. Jego literackie prace i mistrzostwo oratorskie przyniosły mu szerokie uznanie w społeczeństwie. W 1876 roku Farrar wrócił do Opactwa Westminster jako kanonik i proboszcz kościoła Świętej Małgorzaty, a w 1883 roku został archidiakonem Westminsteru. Jednak, będąc energiczną osobą, Frederick nie spoczął na laurach i w 1890 roku wszedł do Izby Gmin jako przewodniczący, a pięć lat później został dziekanem Canterbury. Po sobie Farrar zostawił nie tylko liczne dzieła literackie, ale i dużą rodzinę: w wieku około trzydziestu lat pisarz wziął ślub, a w tym małżeństwie urodziło się dziesięcioro dzieci. Najstarszy syn kaznodziei w 1902 roku opublikował biografię ojca. Mijając wspomnienie o wybitnym umyśle Farrara i jego aktywnej działalności społecznej, rodacy nazwali na jego cześć ulicę w Londynie. „Życie Jezusa Chrystusa” — najbardziej popularne w Rosji dzieło Farrara. W okresie przedrewolucyjnym przeszło wiele wznowień; książka ta jest wydawana i dziś. Jej tekst po raz pierwszy opublikowano w 1874 roku. Fabuła opowiada o doczesnym życiu Jezusa. Farrar przedstawia wydarzenia Pisma w porządku chronologicznym i poddaje je analizie historycznej. Tłumaczenie tekstu na rosyjski zrealizował Aleksander Pawłowicz Łopuchin (1851–1904) — rosyjski pisarz duchowny, badacz i teolog, zajmujący się pracą oświatową i interpretacją Pisma Świętego. Wydanie zdobią mapy, ilustracje, inicjały i inne elementy zdobnicze, wykonane przez kilku artystów.