Kapelusze, skrzydła, dwie szczypce. Gra neuropsychologiczna

Jesteś pilotem statku kosmicznego, twoim zadaniem jest przyciągnięcie na pokład jak największej liczby turystów kosmicznych. Powiedz "Bonjour!" i lewą ręką chwyć się za prawe ucho - to umowny znak obcych w kapeluszach. A dla długonogich przybyszów znaki umowne są zupełnie... inne, oglądaj uważnie - nie pomyl jednego obcego z drugim, w przeciwnym razie twój konkurent będzie miał więcej podróżników na pokładzie! I pamiętaj o szpiegach: wpuszczając przynajmniej jednego na swój statek - dałeś przewagę rywalowi! Wszystkie karty z wizerunkami obcych są podzielone na 7 podstawowych grup, każdej grupie odpowiada dźwięk i ruch. Zadaniem gracza jest zdobycie jak największej liczby kart, najszybciej wypowiadając odpowiednie dźwięki i jednocześnie wykonując właściwe ruchy. 

Gra rozwija szybkość reakcji, uwagę, pamięć, wyobrażenia przestrzenne. Dziecko uczy się regulować własną działalność, pokonywać impulsywne reakcje.

Przeznaczona dla specjalistów (neuropsychologów, psychologów, logopedów, terapeutów, pedagogów, wychowawców) oraz rodziców.

O grze 
Wszystkie karty są podzielone na 7 podstawowych grup - to rodzaje obcych. Każdemu rodzajowi odpowiada swój dźwięk i prosty ruch. Zadaniem gracza jest zdobycie jak największej liczby kart, najszybciej wypowiadając odpowiednie dźwięki i jednocześnie pokazując właściwe ruchy.
Dzięki temu dziecko uczy się regulować własną działalność, przezwyciężać impulsywne reakcje. Ponadto gra rozwija szybkość reakcji, pamięć, uwagę, kształtuje wyobrażenia przestrzenne o ciele (o jego lewej i prawej stronie) i sprzyja rozwojowi połączeń międzypółkulowych.
Aby przeprowadzić tę grę nie wymaga się żadnego specjalnego przygotowania: mogą w nią grać zarówno rodzice z dziećmi, jak i same dzieci ze sobą. Grę z powodzeniem mogą wykorzystywać specjaliści (neuropsycholodzy, logopedzi, terapeuci, psycholodzy, wychowawcy i nauczyciele).
Proponujemy trzy warianty gry, ale w razie chęci można wymyślić własne ćwiczenia, zadania i sposoby pracy z kartami. Można wymyślać własne ruchy i dźwięki, można utrudniać lub, wręcz przeciwnie, upraszczać opisane w instrukcji zasady.

W opisie wariantów gry znajduje się instrukcja dla dzieci, zawierająca fabułę gry.