Złote dzieciństwo

W przedrewolucyjnej Rosji imię Tэффи znał dosłownie każdy. O niej pisano: „Tэффи w naszej literaturze (i tylko naszej!) to zjawisko jedyne i ledwie powtarzalne. Wieloobliczna, niezależna, sama w sobie, niepodobna do nikogo Tэффи”. „Królowa rosyjskiego humoru” cieszyła się tak ogromną... sławą, że „słówka” jej postaci natychmiast stawały się popularne, gdyż ostry wzrok pisarki potrafił uchwycić prawdę życia, zauważając zarówno to, co najśmieszniejsze, jak i to, co najbardziej tragiczne. Opowiadania Tэффi, nawet smutne, potrafią i dziś wzbudzać u czytelników uczucie współczucia dla tych, z których ona dobrodusznie się śmieje, właśnie dobrodusznie, ponieważ jej humor zawsze jest życzliwy.